:::::: یادمان باشد ... :::::

 جشنواره جو.ان ایرانی ! که ملاک های مختلفی داشت بالاخره برگزار گردید و البته مافیای سازمان ملی جوانان نیز از برگزاری آن بسیار خشنود و راضی ! به نظر می رسند . اما آنچه در این جشنواره نبود و بهتره بگم نباید می بود بخش مقاومت است که در بدترین وجه ممکن به نام سرباز تقلیل  یافت تا اثر خود را کم رنگ تر از همیشه بر جشنواره ای تشریفاتی و هزینه بر ( مانند آنچه سازمان ملی  جوانان در مورد غزه در سالن اجلاس به راه انداخت و به ظهر نکشیده با وجود دعوت و ارسال کارت آن را  تعطیل کرد و همه به خانه و برخی هم به دفاتر خود رفتند ! ) ، در ایران اسلامی که داعیه مقاومت جهانی و ظلم ستیزی دارد خبر از مقاومت نیست ، ما بسیج داریم و جشنواره مقاومت نداریم ! ما سپاه داریم و جشنواره مقاومت نداریم ! جایزه پروین اعتصامی داریم و جایزه مصطفی مازح نداریم ، کتاب ادبی سال داریم و کتاب جهانی مقاومت نداریم ! جایزه گلشیری داریم و جایزه جنگ 33 روزه نداریم ! ...  و البته مقاومت یعنی حیا ، یعنی حجاب ، یعنی عفاف ، یعنی امید ، یعنی علیه دشمن در همه جا و همه حال و به هر شکل ، یعنی اطاعت از حضرت روح الله .
مگر نه اینکه جنگ 33 روزه همان دفاع مقدس در سال 2006 بود ؟ مگر نه آنکه جنگ 22 روزه همان دفاع مقدس در 2009 بود ؟ حال ما ییم و جایزه گلشیری و فیلم کن و کارگردانی کیارستمی و و کنسرت شجریان و " ملت شهید پرور ! " . آیا اینان نمایندگان این ملتند یا آنان که به پشتوانه این ملت مرکاوا را تبدیل به ویولون کردند  و با آن سرود ولایت سردادند در مستعمره قبلی ناپلئون ؟؟؟ و اکنون آن مستعمره مرکز صدور تشیع به عالم است و رهبر  آن به عقیده ی ما  یکی از 313 تای آخر الزمان .